Put ka džennetskim baščama

Opis

Put ka džennetskim baščama

Islam je historijski konstituiran kao teološko-političko učenje u kome nema jasne podjele na sveto i profano ili na državno i vjersko. Njegov pravni sistem ili šerijat je, u izvornom tumačenju, sveobuhvatni način življenja utemeljen na Božanskoj normi sadržanoj u šerijatskim izvorima tradicionalne ili logičke prirode s fundamentalnim ili sekundarnim značajem.

Tumačenje i oblikovanje šerijatskog prava se operacionalizira pravničkim rasuđivanjem (idžtihad), koje je u kompetenciji pravnih eksperata (mudžtehidi). Mudžtehidi su postavili originalna pravila i metodologiju tumačenja i oblikovanja prava (fikh) u zasebnoj nauci metodologije islamske jurisprudencije (usuli-fikh). Šerijat u općoj historiji prava zauzima mjesto jednog od najutjecajnijih pravnih sistema uopće te se, uz anglosaksonsko i evropsko kontinentalno pravo, tretira kao najznačajniji izvor pozitivnog prava savremenih nacionalnih država.

U praktičnom smislu, zastupljenost i primjena Šerijata u pravnoj kulturi muslimana i muslimanskih zemalja imala je historijske oscilacije, evoluirajući od religijskog do nacionalnog prava, odnosno od nivoa da se uzima kao jedini izvor pozitivnog prava, preko statusa jednog od izvora, do nivoa da se tretira samo kao partikularno pravo u statusnim pitanjima muslimana. Ta evolutivna praksa šerijata u nekim državama i društvima se, u krajnjoj konsekvenci, svela na uvažavanje običaja, tradicije i sličnog i reducirala na kodeks privatne i društvene vjerske etike.

U završnom stadiju historijske evolucije, pravni sistem Šerijata se izgubio iz oficijelnog sekularnog pravnog poretka nekih muslimanskih zemalja i društava. Sedamdesetih godina 20. stoljeća zaustavljen je trend sekularizacije pravnih sistema muslimanskih zemalja. Zapaženo je interesiranje za reafirmiranje Šerijata, koji se iznova izučava ne više samo kao historijski fenomen, nego kao pravni sistem zanimljiv u savremenom uporednom pravu. Šerijatski pravni sistem ima svoje specifičnosti koje zahtijevaju i specifičnu metodologiju u obradi i prezentaciji.

Metodologija islamske jurisprudencije sistematizirana je u nauci usuli-fikha, o kojoj su na arapskom jeziku ispisani tomovi knjiga. U ovoj grani šerijatske znanosti dominiraju tri metodološka pristupa pri izvođenju šerijatskih odredbi, odnosno normiranju prava (fikh). To su: metoda hanefijske pravne škole, metoda šafijske pravne škole, te komparativna metoda, koja objedinjuje vrijednosti i jednog i drugog pristupa.

Ukoliko želite čitati i slušati još knjiga islamske literature onda Vas pozivamo da posjetite našu online platformu eKelimeh.